Και τι δεν είμαστε

Είμαστε παράξενες οντότητες

Αναζητάμε έξοδο απ’ την απέραντη μάζα

Η ψευδαίσθηση κοινωνικών σχέσεων

λαμβάνει χώρα σε δημόσιες συναθροίσεις

Ο καθένας μας δεν βλέπει την ώρα της επιστροφής

στο κελί του εν γνώσει

Του ανιαρού της διαδρομής

Περιμένουμε την σειρά μας στο φανάρι

ενώσω γινόμαστε παραλήπτες

βλεμμάτων ωσάν να χα ‘με παραβεί

τις 10 εντολές αυτούσιες

Δεν είμαστε σίγουρα κιθάρες ξεχαρβαλωμένες

Οι μουσικές έπαψαν να μας συγκινούν

απ’ όταν γεμίσαμε τα κιτάπια μας

απρόσωπα GB συμβάλλοντας

στην καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων

Είμαστε ποιητές…το νεαρό της ηλικίας δεν εμποδίζει

το θάνατο πάρεξ των αρχέγονων ενστίκτων επιβίωσης

Γινόμαστε αντικείμενο μελέτης ρεαλιστών σκηνοθετών

Παραφραζόμενοι από παλιμπαιδίζοντες νεαρούς

που ακόμα να χωνέψουν το άδοξο πέρας της εφηβείας

Κύριοι του εαυτού μας

Παρατηρούμε τα σπυράκια της ρακέτας

που μας απομακρύνει από το τερέν της αυτοκυριαρχίας

Σκοτώνουμε άπειρο χρόνο σε νεκρές ώρες

Δεν προλαβαίνω να σου πω σ ‘ αγαπώ

Τσακώνουμε στιγμές μπουντρουμιάζοντας τες

σε ορθογώνιες φωτοτυπίες εξιδανίκευσης

Γνωστές και ως φωτογραφίες

Θηρευτές συναισθημάτων κυκλώνουν την πόλη

με κρεμάμενους τηλεφακούς στο πέτο

Διαπίστωση ! Η ευτυχία δεν έχει κάρτα μέλους

Μετά χαράς δίνουμε βάση

σε τέχνες ερασιτεχνικού βεληνεκούς

Στα διαλείμματα ευτελών προγραμμάτων

παρακολουθούμε δρώμενα πολιτισμού

Επικροτώντας την προσφορά λέσχεων και φορέων

Το βουητό ηλεκτρικών συσκευών

διαταράσσει την ανάληψη χαμένης ενέργειας

Επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα

με την ελπίδα ότι θα τα λάβουμε επιτέλους υπόψιν

Είμαστε αυτό που ψάχνουμε κάτι

Πως δεν το βλέπεις βγάζει και μάτι

Ούτε εγώ δεν ξέρω τι είμαι

Στο αβέβαιο κείμαι

Sketch by  doubledodo

Posted in Ποιηματάκια